راز دومار و عصا در نماد داروخانه های جهان چیست ؟

جالب است بدانید در زمان شیوع طاعون در رم، بیماری طاعون در مناطقی که مار زیاد بوده، وجود نداشت اما بیماری در جاهایی که مار نبوده شیوع داشته است؛ بنابراین، برخی داشتن و نگهداری مار را نشانه سلامت می دانستند و به افرادی که زیاد دچار امراض می شدند، می گفتند:«بی مار» (بیمار!)

علاوه بر این اتفاق که مار نماد بهداشت و داروخانه ها شده بود، از زهرمار برای مصارف دارویی استفاده می کرده اند، هنوز هم روی داروخانه ها تصویری هست از یک جام و ماری که زهرش را در این جام می ریزد. روغن مار نیز برای رفع درد های عضلانی و استخوانی مورد استفاده قرار می گرفته است.

مار نماد پزشکی 

چرا به افراد دچار امراض، بیمار می گویند؟ ایرانیان به کسی که حال خوشی نداشت و در بستر بود، بیمار (بی زندگی و سلامتی) می گفتند بنابراین مار که سمبل زندگی بود در جام سلامتی، نشان تندرستی و شفا بود.

تصویر مار که در اطراف یک جام، چوب یا عصا تنیده شده است، تصویر آشنایی برای مسائل پزشکی است که معمولاً آن را روی بسته بندی های دارویی، آمبولانس ها یا بیمارستان ها می بینید. 

داستان انتخاب مار به عنوان نماد داروخانه های جهان
داستان اول :
روزی اسکولاپ (پسر آپولو)، در حال درمان کردن مردی به نام گلائوکس بود که زئوس به او با آذرخش آسیب زده بود. در این حال، ماری وارد اتاق وی شد و اسکولاپ مار را با عصایش کشت و مجددا مار دیگری هم به اتاق او رفت و گیاهانی در دهان مار مرده گذاشت و آن را زنده کرد و سپس اسکولاپ هم از همان گیاه برای زنده کردن گلائوکس استفاده کرد و از آن به بعد، مار نماد داروخانه و علم پزشکی شد.

نیش مار عموماً اتفاق خوبی نیست بنابراین شاید این حیوان سمبل خوبی برای حرفه پزشکی نباشد؛ اما پشت این قضیه یک داستان وجود دارد و در کل اعتقادات بر این است که دو مار نشان دهنده تعادل و تقارن هستند که یکی از آن ها علوم تجربی را نشان داده و دیگری نیروهای معنوی، در این مورد دو داستان و اسطوره یونانی وجود دارد که در این بخش جذاب از نمناک میخوانید.

 نماد مار داروخانه

داستان دوم :
داستان دیگری که وجود دارد این است که در افسانه های قدیم یونان، مار نشان دهنده تندرستی بوده است زیرا مار شهر رم را از بیماری طاعون نجات داده بود. به پاس این کار در سر راه مار جام شرابی نهادند تا از آن بنوشد. ایرانیان باستان نیز مار را نشانهٔ زندگی و سلامتی و جام را نشانهٔ دوستی می دانستند. آن ها در جشن ها و مراسم، شربت را در جام ریخته و به نشانهٔ سلامتی می نوشیدند.